O seu recordo e practicamente inexistente e pouco nos queda dela excepto por unha das súas obras sobre as matemáticas.María Casamayor viviu no Século das Luces, ao igual que Émilie de Breteuil da que falamos antes, neste tempo en Aragón hai unha gran decadencia económica, agrícola e educativa. A chegada ao trono do rei Felipe V supuxo a final dos Decretos de Nova Planta pero tamén a chegada dos pensamentos dos momentos da Ilustración que están tendo lugar no resto de Europa.
Recibiu a educación dos escolapios, pertencentes ao clero, cousa estrana xa que normalmente só daban educación aos homes; María escribe anos máis tarde para agradecerlles pola educación que recibiu deles.
María Casamayor escribiu dous obras, unha deles chamada Titocinio aritmético. Instrucción das catro regras llanas que saca a luz Casandro Mamés de la Marca y Araioa e é a que chegou ata nós cun nome masculino que é un anagrama do seu nome completo. Este libro ensina a sumar, restar, multiplicar e dividir paso a paso e con moito interés en explicalo con claridade e facilidade a comprensión; tamén se advirte que a autora quería que o libro fose utilizado na vida diaria e nos negocios. A obra tamén inclúe unha detallada e completa relación de todos os pesos, medidas e moedas da época na Coroa de Aragón cos seus valores e equivalencias.
María buscaba con esto que a información chegase a todo o mundo incluído as clases baixas sen recursos; este desexo viña de que para os negocios eran necesarias estes coñecementos básicos pero que a maioría da xente non tiña debido a que estes documentos estaban recollidos en obras máis extensas e tan caras que pouca xente podía permitise compralas; dícese que aínda que María escribía cousas elementais tiña un amplio coñecemento no campo das matemáticas.
A segunda obra que escribiu e que non se conserva é O para sí só de Casandro Manésy Araio. Noticias especulativas e prácticas dos números, uso das tablas de raíces e regras xerais prara responder a algunhas demandas que con ditas tablas se resolven sen álxebra, desta obra sabemos que se trataba dun manuscrito de 109 follas que contaba con follas de cálculos, sumas, restas...
O 24 de octubre de 1780 morreu arredor dos 70 anos máis ou menos, foi enterrada na Igrexia do Pilar; como non tivo fillos os seus irmáns herdaron todo.
María Casamayor tivo unha predecesora chamada Fátima de Madrid que vivía no califato de Córdoba e era filla de Abul Qasim Maslama, conselleiro de Almanzor e quen introducira a astroloxía en Al - Andalus. Gracias ao seu pai Fátima aprendeu sobre o universo e escribiu o seu propio libro chamado Correcións, no que revisaba os coñecementos existentes e enmendaba os erros ademáis de actualizar os acontecementos ocorridos nese campo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario