Os seus primeiros pasos foron como filla do profesor de Física e Matemáticas Władysław Sklodowski e a profesora Bronisława Boguska. Marie Curie era a menor de cinco irmáns e a súa infancia estivo marcada pola morte dunha das súas irmás, a causa do tifo, e a da súa nai quen morreu de tuberculose cando Marie tiña só 10 anos. Despois de completar os estudos de educación básica, Curie non podía entrar nunha institución de ensino superior polo simple feito de ser muller. polo que decidiu entrar coa súa irmá Bronislawa nunha universidade clandestina polaca que admitía mulleres. Bronislawa logo foi a París para estudar e en 1891 Marie Curie acabou cambiando para estudar en Francia, grazas a os seus aforros e a axuda do seu pai.
En 1893, Marie Curie graduouse en Física pola Universidade de París, sendo a número un na súa clase. Só un ano despois,coñeceu ao seu marido, pai das súas dúas fillas e compañeiro científico, Pierre Curie. Ela decidiu seguirse formando e o seu seguinte paso foi conseguir un doutoramento e utilizou como tema da súa tese a investigación sobre substancias radioactivas. Fascinado polo progreso da investigación da súa esposa, Pierre decidiu aparcar os seus estudos sobre o magnetismo para axudala. Marie e Pierre Curie traballaron xuntos e en 1898 anunciaron o descubrimento de novos elementos: o polonio e o radio; con todo, non foi ata catro anos máis tarde, cando poderían probar o seu descubrimento
Grazas a estes descubrimentos Marie Curie gañou o Premio Nobel de Física xunto co seu marido e Becquerel polas súas investigacións sobre radioactividade. A pesar da importancia de Madame Curie nestes descubrimentos, non tivo o mesmo recoñecemento que o seu marido. En 1904, Pierre Curie foi nomeado profesor na Universidade de París e dous anos máis tarde converteuse en membro da Academia Francesa. Por desgraza, en 1906, unha carruaxe de cabalos acabou coa súa vida. Esta inversión do destino levou a Marie a ocupar a cadeira de física do seu marido na Universidade Sorbona converténdose na primeira profesora muller na universidade.
Tras a tráxica morte de Pierre, Marie, profundamente afectada, decidiu continuar a súa investigación e o seu compromiso coa creación dun novo e mellor laboratorio no que a traballar. Durante os anos seguintes, combinou o seu traballo na Universidade co coidado das súas fillas e súa investigación sobre a radio. Descubriu que a terapia de radiación pode ser un tratamento de cancro, o que fixo que Marie gañase seguidores e se tornase popular. Grazas a estas investigacións, Marie Curie gañou o Premio Nobel de Química en 1911. Marie Curie non era só un científica pioneira, tamén tivo un papel importante durante a Primeira Guerra Mundial, comprou varios coches científicos e máquinas de raios X portátiles e creou "ambulancias radiolóxicas". Grazas a este xesto, moitos soldados puideron salvar a vida e ela tornouse na directora do Departamento de Radioloxía da Cruz Vermella Francesa.
Tras a guerra, Curie volveu aos seus estudos e foi parte de varias academias científicas, como a Academia Nacional de Medicina en Francia en 1922 e gañou numerosos premios. Desafortunadamente, debido á radiación a que foi exposta nos seus experimentos, Marie Curie morreu o 4 de xullo de 1934.
Con todo, as súas contribucións á ciencia e á sociedade sempre serán inmortais e será sempre un modelo a seguir para todas as mulleres que buscan o seu lugar no mundo da ciencia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario